Firma Petitcollin, stworzona ponad 150 lat temu, spogląda w przyszłość z optymizmem.
Kolekcje z ostatnich lat są ucieleśnieniem współczesności oraz nowoczesności. Dzięki nowej gamie lalek bobasków „bio” oraz „Ecolo dolls” firma Petitcollin, dumna ze swego dziedzictwa i przepojona bogactwem przeszłości, ponownie zdobywa uznanie jako marka nowatorska i proekologiczna. Delikatnie perfumowane dzidziusie i lalki o imionach Léo, Petit Câlin, Colinette, Câlinette oraz Coline bardziej niż kiedykolwiek mają szanse stać się ulubieńcami dzieci.
Lalki Marie-Françoise i Francette prezentują fantazyjny styl glamour, a ich wygląd cechuje skromność i wyrafinowanie, natomiast „Alicja w Krainie Czarów” to bardzo poetycka kreacja autorstwa Nathalie Lété. Wszystkie emanują luksusem w stylu francuskim, wzbudzającym zazdrość u wielbicieli pięknych lalek.
Znany od stu lat nagusek Petit Colin nadal wygląda wyjątkowo i dumnie paraduje, łącząc w sobie cechy zabawki uniwersalnej sygnowanej marką „made in France”.
Wystawy w muzeum oraz zorganizowane zwiedzanie fabryki Petitcollin są niczym lustro, w którym odbija się zarówno to, co stało się już legendą, jak i to, co dopiero powstaje. Odzwierciedlają one wyjątkową alchemię między spuścizną a awangardą, które kształtują charakter firmy Petitcollin, wkraczającej właśnie w nową epokę.
Trochę historii..
Około 1860 r. Nicolas Petitcollin założył w Etain warsztat rzemieślniczy produkujący artykuły fryzjerskie, a w styczniu 1896 r. powstało pierwsze przedsiębiorstwo Petitcollin. W 1900 r. na skutek gwałtownej burzy warsztaty uległy spaleniu, ale w ich miejsce szybko udało się wybudować nową fabrykę. W tym samym czasie w regionie Etain zaczęto produkować wyroby z celuloidu. W 1901 r. Gustave Petitcollin wraz ze wspólnikiem założył spółkę akcyjną Petitcollin, której celem była produkcja przedmiotów z celuloidu, w szczególności akcesoriów fryzjerskich.
W 1901 r. firma po raz pierwszy umieściła na swych produktach znak głowy orła, który stał się symbolem firmy i jest nim do dziś.
Przypuszcza się, że co najmniej od 1906 r. firma Petitcollin produkowała zabawki. Z braku materiałów archiwalnych czy jakichkolwiek innych świadectw można jedynie domniemywać, że pierwszymi produkowanymi zabawkami były piłki oraz grzechotki. Produkcja lalek rozpoczęła się prawdopodobnie w 1912 r.
W 1914 r. firma przeżywała pełny rozkwit, ale przerwał to wybuch wojny. Po jej zakończeniu w 1918 r. fabryka Petitcollin znajdowała się w stanie kompletnej ruiny, ale szybko udało jej się odrodzić się z popiołów. W 1924 r. ponownie ruszyła produkcja. W okresie międzywojennym firma Petitcollin stała się wiodącym producentem zabawek na rynku francuskim. W latach 1924 -1938 powstały duże modele celuloidowych nagusków, wśród nich słynny „Petit Colin”, który był pierwszą lalką produkowaną na większą skalę. Firma Petitcollin, jeden z największych twórców nagusków i lalek, zarówno pod względem jakości, jak i ilości, aż do lat pięćdziesiątych była również jednym z głównych producentów surowców, głównie celuloidu. Słynny nagusek produkowany jest do dnia dzisiejszego i jest prawdziwym rekordzistą jeśli chodzi o żywotność wśród zabawek dostępnych na rynku.
W przeddzień drugiej wojny światowej firma zatrudniała pięćset osób. W 1939 r. wybuchła wojna. Warsztaty w Etain zostały zajęte, zbombardowane i w końcu spalone w 1944 r. Po zakończeniu wojny w 1945 r. szybko wznowiono produkcję. W 1951 r. fabryki i warsztaty w Etain zatrudniały ponad sześciuset pięćdziesięciu pracowników, nie licząc osób pracujących w domu. Spółka Celuloidowa Petitcollin- Oyonnithe zatrudniała łącznie ponad tysiąc osób.
W 1951 r. w Etain ruszyła budowa nowego warsztatu przeznaczonego do produkcji przedmiotów z aceloidu, a w 1956 r. do Etain trafiło pierwsze urządzenie do wytłaczania z rozdmuchem polietylenu. Technologia ta jest nadal stosowana przy produkcji nagusków oraz klasycznych lalek. W 1960 r. ostatecznie zakazano handlu celuloidem.
Wraz z pojawieniem się żywic poliestrowych, spółka Petitcollin, która w tamtym czasie wyspecjalizowała się w produkcji przedmiotów z żywicy, w 1961 r. została pierwszym francuskim producentem kasków.
Również w 1961 r. w produkcji zabawek został przekroczony nowy etap technologiczny. W szybkim czasie opanowano nową technologię (formowanie obrotowe), dzięki której można było produkować puste w środku części z plastizolu (winylu), w szczególności głowy oraz kończyny lalek. W 1963 r. firma Petitcollin wykupiła spółkę Société Nobel Française (SNF), która wzbogaciła ofertę handlową o znane już lalki z magazynu Modes & travaux.
W 1950 r. firma w Etain liczyła ponad 700 pracowników, ale pod koniec lat 60. zostało ich już tylko około 400. W zderzeniu z konkurencją nowe modele lalek z polietylenu oraz PCW straciły zainteresowanie klientów, którzy w warunkach wspólnego rynku dodatkowo kuszeni byli ofertami producentów z zagranicy.
W październiku 1969 r. zostało wszczęte postępowanie naprawcze. Fabryka w Etain przeszła pod zarząd firmy Société Industrielle d’Applications Chimiques (SIDAC). Wśród 300 pracowników fabryki tylko 120 zachowało swoje stanowiska pracy. W ciągu sześciu miesięcy z pracy zostało zwolnionych ponad 600 osób. Rozpoczął się proces drastycznej restrukturyzacji. W latach 1971 – 1972 własna produkcja lalek Petitcollin została nawet całkowicie przerwana. W 1973 r. spółka SIDAC rozwiązała umowę o sprawowania zarządu. W związku z tym paryska siedziba firmy mogła ponownie przejąć kontrolę nad swoim oddziałem w Etain i kontynuować swoją działalność. Firma coraz bardziej odchodziła od produkcji zabawek i koncentrowała się na produkcji kasków. W 1976 r. sektor zabawek został objęty umową o najem i zarządzanie przez spółkę Société du Jouet Petitcollin. W marcu 1979 r. pracownikom udało się ocalić 82 miejsca pracy, przejmując udziały firmy, która ponownie znalazła się na skraju przepaści.
Dzięki finansowaniu ze strony syndykatu mieszanego departamentu Meuse szybko została wzniesiona nowa fabryka, która funkcjonuje do dnia dzisiejszego. Po raz drugi w ciągu zaledwie 10 lat bobas Petitcollin został cudem uratowany przed całkowitym zniknięciem.
Pod koniec 1982 firma Société du Jouet Petitcollin znowu ogłosiła upadłość. Pracownicy nie chcieli jednak po raz kolejny zostać ofiarami i woleli zainwestować swoje odprawy w kapitał nowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością Petitcollin. W ten sposób firma mogła kontynuować swoją działalność, zajmując się wypełnianiem nisz rynkowych oraz produkcją figurek reklamowych, min. słynnego Bibendum (symbolu reklamowego marki Michelin), który niepodzielnie królował na kabinach ciężarówek.
Pod koniec 1994 r.zapadła kurtyna nad najstarszą francuską fabryką zabawek. Doszło do tego w atmosferze prawie całkowitej obojętności, co było o tyle zaskakujące, że w tamtym czasie była to ostatnia fabryka lalek z kapitałem francuskim.
Pomoc nadeszła z Moirans en Montagne, francuskiej stolicy zabawek znajdującej się 400 kilometrów od Etain. Znalazł się przedsiębiorca, któremu w ciągu zaledwie dziesięciu lat udało się przywrócić do życia tamtejszą firmę Vilac, starą fabrykę, która od 1911 r. produkuje zabawki z drewna. W marcu 1995 r. została utworzona spółka Jouets Petitcollin, stanowiąca obecnie filię akcyjnej spółki uproszczonej Vilac S.A.S..
Aktualnie Petitcollin jest najstarszą i jednocześnie ostatnią francuską fabryką lalek nadal działającą na terenie Francji. Fabryka Petitcollin jest otwarta dla publiczności od 1998 r. Poprzez organizację zwiedzania dostępnego dla każdej publiczności, niezależnie od wieku i pochodzenia, firma może zaprezentować długą tradycję, swoje umiejętności oraz wiedze, jak również wyjątkową historię. Staraniem Wspólnoty Gmin regionu Etain we wrześniu 2009 r. powstała przestrzeń dla projektów muzeograficznych poświęconych marce Petitcollin.